ΔΕ ΓΥΡΕΥΩ ΞΕΝΟ

Δε γυρεύω ξένο, δε ρωτώ κρυφό,

          δε γυρεύω χάρη~

κάτι μου έχουν πάρει μες απ’ την ψυχή,

          κάτι μου έχουν πάρει.

 

Και δεν ήταν ούτε ξωτικά

        και δεν ήταν χέρια,

και ήταν ένα βράδυ που έπαιζαν θολά

        στο γιαλό τ’ αστέρια.

 

Κι ήρθε ένας αέρας κι ήρθε ένας βοριάς

        κι ήρθε ένα σκοτάδι –

ώ αδερφή, χαμένο κάποιο μυστικό,

       που θρηνούμε ομάδι,

 

μες στο κύμα ανοίγει δρόμο μυστικό,

        δείχνει το φεγγάρι –

κάτι μου έχουν πάρει μες απ’ την ψυχή,

          κάτι μου έχουν πάρει.

 

Κωνσταντίνος Χατζόπουλος

Advertisement