Στον πρώτο αγώνα μου τη ζωή προσπέρασα
και πρώτη βγήκα,
Μα ούτε νόημα, ούτε συμπέρασμα
πουθενά βρήκα.
Τότε κατάλαβα: λάθος ξεκίνημα
και δρόμο πήρα,
Πάλεψα χίμαιρες και πετροβόλησα
της ζωής τη μοιρά.
Και τώρα ψάχνω για να βρω πέρασμα
και μονοπάτι,
στενό κι απόμερο, που θα με βγάλει
στο σωστό στράτι.
Κι αν το δρόμο έχασα, η ψυχή μου ‘μεινε
και το κουράγιο,
να βρω το στόχο μου κι ένα λιμάνι
ν’αράξω απάγγιο.
Και τώρα αγώνα μου, να σε νικήσω
παλεύω πάλι,
με τη ζωή δίπλα μου και νέο όνειρο
στο προσκεφάλι.
9-1-1996