Θυμήσου… όσα δεν έζησες
κίτρινα λόγια, του καιρού συνήθειες.
Θυμήσου… όσα δεν ήπιες
θάλασσας κρασιά.
Της λησμονιάς το βλέμμα παγωμένο
σαν απολίθωμα του χρόνου…
της φθοράς παιδί, η θύμηση
των ανικανοποίητων ελπίδων.
Θυμήσου… όσες δεν είδες
κλεμμένες αναμνήσεις των ονείρων σου.
Θυμήσου… όσες δεν άκουσες
σειρήνες, βογκητά και ψέμματα.
Μαρία Κ. 1-2-2006
Στο πρωτότυπο τελειώνει με τη φράση του τίτλου, αλλά έκρινα καλό να την κόψω.
Night Flights 4 
«θυμάμαι ολα αυτά που ξέχασα να ζήσω, χίμαιρες Ονείρων που κατέκλυζαν την ψυχή μου, αλιμονο Βελερεφόντης ήταν το μυαλό μου.. και με άφησε να ξεχνώ αυτά που έπρεπε να ζήσω»
Καλο βράδυ μαρία μου.. (σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου..:))
Από Maria R. | Δευτέρα, 4 Ιουνίου 2007 11:33 μμ
Πάντα εύστοχη, Μαρία μου! Καλό βράδυ και σε ‘σένα καλή μου!
Από Μαρία Κουτσάκη | Δευτέρα, 4 Ιουνίου 2007 11:37 μμ
Άραγε θα θυμηθούμε ποτέ Μαρία μου… Υπέροχη η σελίδα σου θα σε επισκέφτομαι!!! Καλό πρωί να έχεις.
Από maria | Τρίτη, 5 Ιουνίου 2007 5:00 πμ
θυμάμαι να ξεχνω οσα μπορουσα να ζησω και δεν τοκανα…ξεχνω να θυμάμαι και δεν ζω…[να θυμάσαι να μη ξεχνας τη πορτα σου μισανοιχτη-να μπαινω λαθρεπιβατης του κοσμου-να σου αφηνω την αγαπη μου…λιγο απηχα και μουλειψες μωρό μου]φιλάκια
Από fotini spanoy | Τρίτη, 5 Ιουνίου 2007 10:03 πμ
Σ’ευχαριστώ Μαρία μου! Όμορφη μέρα και σε σένα!
Από Μαρία Κουτσάκη | Τρίτη, 5 Ιουνίου 2007 10:29 πμ
Φωτεινούλα μου γλυκειά! Πώς τα καταφέρνεις πάντα και δίνεις φως όποτε περνάς;
Σε φιλώ και σε καλημερίζω!
Από Μαρία Κουτσάκη | Τρίτη, 5 Ιουνίου 2007 10:32 πμ
Μαρία μου καλημέρα. Τα έμμετρα σου είναι καταπληκτικά. Δεν γνωρίζω αν έχουν μελοποιηθεί ποιήματα σου μα θα ήταν ότι καλύτερο από άποψης ποιότητας. «Θυμήσου… όσες δεν είδες κλεμμένες αναμνήσεις των ονείρων σου.» Πολύ δυνατός μεστός και περιεκτικός στόχος. Να σου ευχηθώ να γράφεις πάντα τόσο όμορφα, πάντα εμπνευσμένη και δημιουργική. Την εκτίμηση μου.
Από Τάκης Τσαντήλας | Τρίτη, 5 Ιουνίου 2007 11:31 πμ
…»στίχος» ήθελα να πω…
Από Τάκης Τσαντήλας | Τρίτη, 5 Ιουνίου 2007 11:33 πμ