Δυο τσιγάρα μιας αυγής που παραστράτησε
ο αντίλαλος μιας νύχτας που τελειώνει
Μια φωνή που κρυφοκλαίει στην αγκάλη μου
και τα ψιλά στην τσέπη μες στο παντελόνι…
Θα χρειαστούν για τα διόδια του παράδεισου
ως άλλος οβολός περαματάρης
Μη νοιαστείς να ακολουθήσεις τις αγάπες σου
και μη βιαστείς ούτε μαζί σου να με πάρεις!
Γκρίζοι καπνοί, μαύρ’ αηδόνια μες στο διάβα σου
που τραγουδούν σ’ ελάσσονα καταραμένη
Ένα κορμί που το σημάδεψαν τα πάθη μου
και η κραυγή της ξαστεριάς που περιμένει…
Καρτερικά να βγει λαμπρή στο προσκεφάλι σου
κι όσες δεν έζησες ζωές να σου γυρίσει…
Αυτή η φωτιά δε θε να σβήσει από τα σπλάχνα μου
και της ψυχής μου δε θα ξεραθεί η βρύση!
Μαρία Κ. 10-9-2007
Night Flights 4 
Μαρία μου απλά υπέροχο. Τάκη τυχερε 🙂
Από Μενεξεδιά | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 2:36 μμ
Μενεξεδιά μου σε ευχαριστώ! Όμορφη βδομάδα να έχεις!
Από Μαρία Κουτσάκη | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 3:12 μμ
Μαρια μου υπεροχο Πραγματικα αν και ειναι τοσο αισοδοξο εγω δακρυσα ισως γιατι ειμαι φορτισμενη αλλα να σαι καλα Και η αφιερωση στον Τακη αξια του
Από giota1 | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 4:28 μμ
Μαρία μου, με συγκινεί, με κολακεύει και με τιμάει πολύ η αφιέρωση σου.. το υπέροχο τούτο ποίημα σου.. «Η κραυγή της ξαστεριάς κρυφοκλαίει στην αγκαλιά μου σαν του ανέμου τη θυσιαστήρια πνοή που χαϊδεύει απαλά τα δέντρα διαπερνώντας τη σιωπή μέσα στη νύχτα.. Κρατώ ακριβοθώρητο κειμήλιο αυτή την κραυγή της ξαστεριάς σαν φίλημα και φλόγα π΄ αφήνει η νύχτα φεύγοντας και η αυγή ροδίζει..» Σ΄ ευχαριστώ πολύ.. Την αγάπη μου και πολλά φιλιά..:))
Από Τάκης Τσαντήλας | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 5:03 μμ
Γιώτα μου η έμπνευσή μου υπήρξε το σημερινό σχόλιο του Τάκη στο Πειρατικό, οπότε έμμεσα το οφείλω και σε σένα! Ήθελα να το ξέρεις! Σε φιλώ!
Από Μαρία Κουτσάκη | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 5:38 μμ
Αερικόοοοο μου! Όλα μου τα ποίηματα πλέον φαντάζουν μισά, χωρίς τα υπέροχα σχόλιά σου! Άυλη αγκαλιά!
Από Μαρία Κουτσάκη | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 5:42 μμ
Και η απάντηση δεν πάει πίσω Τάκη μου! Σου όφειλα πολλές φλόγες έμπνευσης. Αυτή δεν είναι παρά η τελευταία μιας σειράς. Ήταν απλά καιρός… ίσως ταίριαζε καλύτερα να σου αφιερώσω άμετρο, τι να γίνει όμως; βγήκε τελικά με ρίμα.
Από Μαρία Κουτσάκη | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 5:46 μμ
Μαρία μου πραγματικά υπέροχο. Την αγάπη μου για ένα υπέροχο απόγευμα Δευτέρας και μια πολύ ομορφη εβδομάδα
Από ΚΛΕΙΩ ΝΙΚΟΛΑΟΥ | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 5:54 μμ
Μαρία μου πραγματικά υπέροχο. Την αγάπη μου για ένα υπέροχο απόγευμα Δευτέρας και μια πολύ ομορφη εβδομάδα
Από ΚΛΕΙΩ ΝΙΚΟΛΑΟΥ | Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2007 5:54 μμ