Ξύπνησες νωρίς, μα δεν το μπορείς
της ζωής το χρέος.
Μόνος προχωράς, χάθηκε ο βορράς
κι ήρθες τελευταίος!
Μη μελαγχολείς, σκέψου μιας αυλής
– γη παραδεισένια.
Δίχως πειρασμούς – πόθου κραδασμούς
να σε βάνουν σ’ έννοια!
Μαρία Κ. 2-8-2007
Ξύπνησες νωρίς, μα δεν το μπορείς
της ζωής το χρέος.
Μόνος προχωράς, χάθηκε ο βορράς
κι ήρθες τελευταίος!
Μη μελαγχολείς, σκέψου μιας αυλής
– γη παραδεισένια.
Δίχως πειρασμούς – πόθου κραδασμούς
να σε βάνουν σ’ έννοια!
Μαρία Κ. 2-8-2007