Αδυναμίες!
Ουχί του γήρατος.
Ανίατες ασθένειες
στο πέρας του καιρού
Οι Σιωπές,
που μας ακολουθούν,
από τα άδυτα
κάποιου παρελθόντος χρόνου!
11-2-2008
Το Πιάτο της Ημέρας
Αναίμακτοι καιροί
Ιδανικοί λαθρεπιβάτες
της Χαμένης Διανόησης
Ξερνάνε Ποίηση.
Σερβιριστείτε!
Καλή Όρεξη!
8-2-2008
αυτές οι σιωπές κοριτσάκι… μέσα μου θεριεύσουν σαν θάλασσα ρουφήχτρα…
φιλί μοβ του δειλινού αγαπημένη μου…!!!
Γωγώ μου, αυτό το γραπτό υπάρχει χάρη στις μυστικές διαδρομές σου! Σ’ευχαριστώ!
Οι σιωπές ισως φερουν την ίαση μα δεν αποτελούν και πανάκεια. Την καλησπερα μου
Καλημερα Μαρια μου Οι σιωπες αλλοτε ειναι για καλο και αλλοτε απλα σε πνιγουν …ανιατες και στην μια και στην αλη περιπτωση
Επισης σου εχω μια προσκληση Παρε ναργιλε και σκεψου
http://spiti.pblogs.gr/2008/02/nea-mera-kai-ta-efta-kaka-ths-moiras-moy.html
αυτές οι σιωπές.. ακριβώς οπως τα λές μαρία μου ανίατες ασθένειες… μια καλησπέρα με την αγάπη μου..:):)
Αδυναμίες κι ανίατες ασθένιες ταλανίζουν ανθρώπινες ψυχές κι ουχί κορμιά αυτά χους εις χουν ετλέφτησαν μα η ψυχή αέναη
Μαράκι μου φιλιά πολλά
Ψάξε στα σημάδια να δεις τις σκληρές μέρες που περάσανε από πάνω μου
όχι μόνο στα χέρια σκύψε και μέσα στην καρδιά μου εκεί θα δεις τους σβησμένους ήλιους
κι ας έλεγε ο γιατρός πως τούτη η σκληροδερμία είναι μοναχά δερματική.
Θοδωρής Βοριάς
Η Σιωπή είναι ένα νόμισμο με δύο όψεις. Η μια ΦΩΝΗ κραυγαλαία αμείλικτη,αδυσώπητη,σκληρή, μαστιγώνει σε πληγώνει . Η άλλη θεία συμφωνία που μεταδίδει το υπερβατικό το ανείπωτο, το ασσύληπτο που ο λόγος δεν το φτάνει Σπάνια μια μια ανθρώπινη συμπεριφορά εμπεριέχει δύο τόσο αντιφατικές δυνάμεις. Την καλησπέρα μου
Είναι σύπτωμα χρόνιας λοιμώξης του ψυχισμού μας. Ανίατη ασθένεια με ποικίλες επιπλοκές. Η θεραπευτική αγωγή εφαρμόζεται κατά περίπτωση αλλά με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας. Ας απολαύσουμε λοιπόν όλοι μαζί αυτή τη κρίση!
Καλό ΣΚ Μαρία μου
Αγαπητέ Λάκη: με πιάνεις και μ’ αρέσει… με την καλή έννοια!:)))
..εχω ενα προβληματακι με την στειρα διανοηση…ετσι ως απλοικη χωριατισα σου αφηνω την αγαπη μου μικρο μου
Το μενού δεν έχει κάτι άλλο; όπως
Ποίηση χαμένη στους διαδρόμους της αναίμακτης διανόησης ποιητές, λαθρεπιβάτες στο τρένο του ιδανικού της σιωπής..
Απ αυτά ευχαρίστως να αυτοσερβιριστούμε..
Στις καταστάσεις που βιώνουμε και η κακή έννοια είναι πάντα αρκετά καλή.
Φιλιά
πωπω τι εγραψες μαράκι μου??? χαχαχαχα… τα σεβη μου υποκλίνομαι μπροστά στα σκληρά και αληθινά λόγια σου καλή τους όρεξη λοιπον…!! (καλα ε!!εισαι απίστευτη!!:):))) την αγάπη μου..:):) (καλο σ/κ..:):)))
μ’αρέσεις κοριτσάκι αγαπημένο… μ’αρέσεις πολύ… πίσω από αυτή την υπέροχη φιγούρα, κρύβέις δυναμισμό λέξεων…
φιλάκια ζεστά και σου στέλνω μια αγκαλιά με του ανέμου την ανάσα…!)
Καλημέρα,Μαρία…
1η φορά που σε επισκέπτομαι και σε τι έπεσα…
Καρφί κανονικό, το παραπάνω σου!!! Ειλικρινά χαίρομαι που σε γνώρισα από κοντά:) Σου εύχομαι ένα καλό διήμερο.
Απλή κι απέριτη σαν ρακη με μέλι. Την καλησπέρα μου συντέκνισσα
Αντι σχολίου παραθέτω κάτι σαν εύπεπτο βραδυνό πιάτο
Οι επόμενοι ποιητές ——————–
Πάντα με ελκύει η ποίηση, ιδιαίτερα οι αδέσποτοι στίχοι» λόγοι παραμυθητικοί, που ραντίζουν την ψυχή μου και σε χώρους νηφάλιους την οδηγούν. Τα έργα των αφανών διακρίνω, γιατί, ασύλητα ως έχουν, ηρωικά ανθίστανται στου αναλυτή το παγερό νυστέρι. Αυτούς τους στίχους προτιμώ για έναν επιπλέον λόγο» δεν έχουν γραφτεί ακόμη.
(Από συλλογή μου που σύντομα θα κυκλοφορήσει.)
Καινό πιάτο και κενή ποίηση, ωραίος συσχετισμός. Το λαδολέμονο παρακαλώ μας ανοίγετε την …όρεξη.
Night Flights 4 
και γίνονται οι χίμαιρες
που ικετεύοντας αφηνόμαστε
να μας κατασπαράσουν
για κάποια «δήθεν» λύτρωση
του «κάποτε» που δεν γεννήθηκε
και όμως ζει εντός μας
Sorry για την προσθήκη αλλά ένιωσα να συμπληρώσω. Μοναδικά τα λόγια σου Μαρία μου. Μ’ αγγίζουν εκεί που συντονίζονται όλες μου οι συχνότητες.
Να έχεις μια ξεκούραστη και ήσυχη εβδομάδα.
Από Λάκης Θλιμμένος | Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου 2008 5:34 μμ