Το μόνο εύκολο είναι
να γράψει κανείς δυο βλακείες
σ’ ένα παλιόχαρτο ή σ’ έναν άυλο τοίχο.
Δικαιολογούμεθα χάριν της δημοκρατίας,
να λέμε ό,τι θέλουμε ποιητική αδεία,
έτσι, για να μην πληγεί η «πολυφωνία».
Ας ιδρύσουμε μια ορχήστρα, λοιπόν!
Φιλαρμονική κατά προτίμηση,
με τουλάχιστον τρία ακκορντεόν,
ειδικά για καντάδες στα στενά,
που δεν υπάρχουν πια.
Δεν κινδυνεύουμε να κυνηγηθούμε
για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας.
Πρόλαβαν άλλοι να φροντίσουν γι’ αυτό.
Εμείς πρωτοτυπήσαμε, βυθισμένοι
στον εύκολο δρόμο της προχειρότητας,
που κάποια άγνωστη δύναμη μας επιβάλλει.
Σίγουρα: εμείς ποτέ δε φταίξαμε σε τίποτα!
Μαρία Κ. 21-09-2007